zondag 16 oktober 2011

Parlementaire democratie in 2011 en dat soort ellende

De maatschappij sombert. 't Is allemaal een beetje teveel geworden. De managers van financiële instituten zoals banken en verzekeraars zijn te inhalig. Zij gokken te veel met de door de hardwerkende massa aan hun toevertrouwde gelden. Omdat de beurskoersen kelderen, moeten de daardoor ontstane verliezen worden aangevuld door de overheid, die op hun beurt de daarop ontstane gaten in de begroting weer verhalen op de belastingbetaler. Negatief rondpompen van geld heet dat. Witte boorden criminaliteit pur sang en men komt er glimlachend mee weg. Zo lang de boekhouding klopt kan er niemand voor worden gepakt.

Het kind van de rekening is Jan met de Pet, Joe Sixpack of hoe ze ook in alle talen mogen heten. In ieder geval is het die stakker die éénmaal in de gemiddeld 4 jaar zijn of haar stem uit mag brengen op beoogde volksvertegenwoordigers, die allang het volk niet meer vertegenwoordigen maar een politieke stroming en dat is meer dan alleen maar het verkondigen van een mening en het doen van beloften. Omdat Jan met de Pet en Joe Sixpack zich in het dagelijks leven vrijwel niet met politiek bezig houden kan het zomaar voorkomen dat iemand met een verwerpelijke mening, maar een verdomd goed sociologisch inzicht zomaar op de voorgrond kan treden en brullen, dat hij Henk en Ingrid heel goed begrijpt en voor hun rechten opkomt.

Nu weet ik niet hoeveel stellen in Nederland er Henk en Ingrid heten, maar het kunnen er nooit meer zijn dan pak 'm beet tussen de 200 en 500 paren. Maar toch voelden 1,5 miljoen mensen zich aangesproken door een man, die verkondigt dat alle ellende komt van mensen uit landen rond de Middellandse Zee, die de Islam als geloof hebben, die gelooft dat Nederland er zonder Europa beter aan toe is en dat alles wat van ver komt gewantrouwd dient te worden. Hij predikt ook de vrijheid van meningsuiting, maar dan vooral die van hem en zijn getrouwen, kritiek op zijn verbale stormen doet hij af als demonisering van zijn persoon en gedachten goed. Hij geeft de huidige regering gedoogsteun, vooral omdat de oppositie van de "Linkse Kerk" is en die verfoeit hij. Heel apart is, dat plusminus een procent of 60 van zijn verkiezingsprogramma (met nadruk "zijn", dus niet van de partij, want een partij heeft leden) op sociaal economische punten naadloos overeen komt met dat van de Socialistische Partij, die naar ik meen, toch echt tot de "Linkse Kerk" behoort. Je zal Henk heten en je vrouw Ingrid en je bent het niet met Geert Wilders eens, dan schep je knap wat verwarring op de verjaardagen in je persoonlijke omgeving.

Een hoop stemmers op de "Henk en Ingrid"-partij stemden vroeger op de PvdA, die in naam tot de "Linkse Kerk" behoort, maar allang in het rijtje van de groep VVD, CDA thuis hoort. De partijtop van de Pvda wordt bevolkt door academische "salon socialisten" die elke binding met hun oorspronkelijke achterban kwijt zijn. Door het gepolder van de laatste twintig jaar gaat men in de PvdA teveel uit van het compromis en te weinig van het eigen gedachtengoed en dat is een heel zwak uitgangspunt. Zo bereik je weinig en spreek je ook heel weinig kiezers aan. Er van uitgaan dat een standpunt niet haalbaar is en van te voren het compromis zoeken, is al de helft verloren, komt niet geloofwaardig en heel cynisch over.

Wilders heeft dat heel goed begrepen. Je roeptoetert wat, liefst zo gechargeerd mogelijk en wacht af wat er gebeurt. Grote kans, dat de zittende regering wat concessies doet en alles wat je binnenhaalt is dan pure winst. Want o wee, je moet niet een electoraat van 1,5 miljoen kiezers gaan dwarsbomen (de 8,5 miljoen die anders stemden doen er blijkbaar niet toe), je kunt ze nog nodig hebben voor je eigen programmapunten, die je hervormingen noemt. Alleen in de taal van het CDA en VVD verwart men het begrip hervormingen wel eens met het begrip afbraak. Zie de "hervormingen" op het gebied van de zorg, zoals de bezuinigingen op het PGB, het korten van de huisartsen praktijken, het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd, het verlagen van de zorgtoeslag, huurtoeslag en wat dies meer zij. Een hervorming die echt geld op zou kunnen leveren, zou de hervorming en ik bedoel de manier van hervormen die de coalitie voorstaat (lees: afbouwen) van de hypotheekaftrek. Maar ja, dat is preken voor de Linkse Kerk, toevallig ook mijn geloof.

Stel je voor, dat je de hardwerkende veelverdiener zou durven vragen iets meer bij te dragen aan het meehelpen om de staatsschuld te verkleinen. Daar werkt deze regering niet aan mee.

Nu  begint het Occupy Wall Street protest langzamerhand ook in Nederland navolgers te krijgen. 't Zal mij benieuwen waar dat op uitdraait. Want dit is een beweging die vanuit de massa ontstaat en niets met de politieke elite te maken wil hebben. Er is hier sinds de kruisraketten demonstraties in de jaren tachtig eigenlijk geen massaal protest meer geweest. 't Zou wel weer eens goed zijn en de zelfvoldane mensen op die vierkante kilometer in Den Haag aan het denken zetten. Vaak wordt er iets nieuws geboren uit chaos. Misschien komt de Nederlandse bevolking dan uit haar in zichzelf gekeerde positie terug met een frisse blik naar de echte boze, maar o zo veel meer kansen biedende wereld buiten Nederland en gaat de politiek echt naar oplossingen zoeken, om de veranderende maatschappij te financieren, in plaats van de rekening alleen maar bij de onderkant en de grote middengroep van de grijze massa neer te leggen.

Ik eindig mijn bescheiden mening met een dooddoener: De tijd zal het leren....




Geen opmerkingen:

Een reactie posten