De reünie

27 oktober 2012 was het zover, ik kondigde hem al aan in mijn blog De reünie, uitgestelde evualatie van je jeugd........  die dag werd de reünie gehouden van de zesde klas uit 1966 van de Del Court van Krimpenschool uit Velsen-Noord. Ja, ik zat in die klas, want ik durf het nog niet aan om totaal fictieve verhalen aan u te vertellen. Dat moet je namelijk wel durven, want dan pas laat je meer van jezelf zien, dan wanneer je je baseert op feiten. 

Het oude schoolgebouw in Velsen-Noord

In maart hield het organisatie comité bestaande uit Hugo, Anneke, Selma en ik onze eerste bijeenkomst. Dat was op zich al een kleine reünie. De laatste keer dat we elkaar hadden ontmoet was twintig jaar daarvoor, tijdens de laatste reünie. We hebben namelijk één keer in de twintig jaar een reünie van deze klas. Allemaal kinderen van protestants-christelijke huize uit Velsen-Noord.

Velsen-Noord is een dorpje, ingeklemd tussen het Noordzeekanaal, Hoogovens en Beverwijk, aan de overkant van het Noordzeekanaal ligt IJmuiden. Het is vervlochten met de Hoogovens (tegenwoordig TaTa Steel), Crown Van Gelder papierfabrieken en de Nuoncentrale met aan de zuidkant een bloeiend bedrijventerrein met een hoop offshore-bedrijvigheid. In dat dorpje zijn wij in de jaren vijftig en zestig opgegroeid en naar school gegaan.

Klassenfoto 1965.

We evalueerden kort de vorige reünie, toen we allemaal achter in de dertig waren en die reünie was geen onverdeeld succes. De opkomst viel tegen en de opzet, zaterdagavond in de oude school, drankje en hapje en een muziekje, voldeed niet. Na twee uur ben je uitgepraat en ga je je afvragen, wat doe ik hier?

Dit keer zouden we het anders doen. De reünie zou overdag zijn, met een nostalgische excursie in de omgeving en een etentje toe. We vergaderden twee keer en de bestemmingen van de excursie wijzigden nogal eens. De verwezenlijking van onze eerste plannen vielen in het water vanwege de kosten. Op een gegeven moment liepen de kosten per deelnemer op tot zo'n kleine vijftig Euro en dat is nu niet bepaald een aantrekkelijk bedrag om de oud-klasgenoten massaal naar Velsen-Noord te lokken. Sponsoren liepen niet te hoop en dus moesten we wat anders verzinnen. Hieronder het verslag.

's Ochtends om kwart over negen stapte ik in mijn autootje en begon de reis naar Noord-Holland. Ik had met mijn mede-organisatoren afgesproken om half elf bij de school te zijn om voorbereidingen te treffen, zoals broodjes smeren en koffie zetten. De reünie zelf begon om twaalf uur.
Ik had slecht geslapen, toch blijkbaar last van onderhuidse spanningen over het gebeuren. We hadden er als organisatie een hoop werk aan gehad. Alleen al het vinden van in potentie veertig klasgenoten, overal over deez' aardkloot verspreid, dat is al geen sinecure. Uiteindelijk waren er plusminus twintig deelnemers aangemeld maar...... Hoeveel zouden er uiteindelijk komen? Zou het gezellig zijn? Zouden ze het door ons bedachte programma wel leuk vinden? Is er wellicht iets, wat we over het hoofd hebben gezien?

Klassenfoto 27 oktober 2012

't Werd een groot succes, om een lang verhaal kort te maken. Volgens planning kwamen rond het middaguur de eerste deelnemers binnendruppelen en vanaf het begin was de sfeer er. Anneke had een paar appeltaarten gebakken en een stapel krentenbollen ingeslagen en een kop koffie is zo geregeld. Zo rond één uur 's middags was iedereen er en werden er foto's gemaakt. Inderdaad kwamen er twintig mensen opdagen, waaronder een onderwijzer uit die tijd. Daarna zochten we de auto's op en reden naar het Hoogovenmuseum. Naar later bleek een schot in de roos, de meeste vaders van de reünisten hadden bij dit bedrijf gewerkt en dit museum bleek een feest der herkenning, we hadden het niet beter kunnen verzinnen. Door de aanwezige gidsen werden we geweldig begeleid en hebben we een gezellige en leerzame twee uur in dit geheel door vrijwilligers gerunde bedrijfsmuseum doorgebracht, het was net een schoolreisje en dat gevoel wilden we ook bereiken. In het museum vindt u van alles over de productie van staal, de bedrijfsgeschiedenis, maar ook kunst rondom staal. Heel indrukwekkend.

In de ontvangsthal Hoogovens-museum.

Vervolgens reden we terug naar school, maar iedere auto nam een andere route en zo kreeg iedereen z'n eigen nostalgische rit door het verleden. We dronken nog wat en ruimden de school op. Sommigen kregen een ontzettende aanval van nostalgie, onder wie de oud-onderwijzer en barstten in oude schoolliederen uit. Sommigen hadden last van plaatsvervangende schaamte en liepen ineens verwoed met gebruikte koffiekopjes en gebakschoteltjes te slepen.

Oude schoolliedjes zingen

Je zingt maar, maar ik luister wel of het je het goed doet..

Sommigen zongen op afstand mee......

Uiteindelijk vertrok men richting Wijk aan Zee, waar een nazaat van een van de organisatoren van de reünie een restaurant/grand café uitbaatte. Daar werd uitgebreid geborreld en gegeten en uiteindelijk zeer gezellig nagezeten.

Gezellig borrelen, eten en nazitten.....

Ik had me druk gemaakt om niks. Een reünie kan heel gezellig zijn, als je maar activiteiten verzint die mensen bindt en dat is ons gelukt.