woensdag 17 september 2014

Gewonnen!!!!

Woensdag 17 september 2014. Een gedenkwaardige dag in meerdere opzichten. Eerst maar even de futiliteiten.

Ik heb een SIM-only abonnement voor mijn mobiele telefoon. Goedkoper, dan een abonnement met telefoon. Je betaalt dat ding dubbel en dwars in de maandprijs. Ik ben vijftien Euro in de maand kwijt, heb genoeg belminuten en data. De telefoon schaf ik zelf wel aan. Niet cool want geen Iphone of Samsung Galaxy S5? Boeiend. 't Is en blijft een speeltje en er zijn dagen zat, dat ik het ding vergeet op zak te steken. In ieder geval, ik mocht verlengen en kreeg er een Nokia Lumia 635 bij. Een Windows-phone. Ook dat is typisch iets voor mij. Toen de videorecorders in zwang kwamen (opa geeft geschiedenisles) nam ik onmiddellijk een Betamax-recorder en toen dat ding in elkaar stortte een Video 2000 systeem van Philips. Natuurlijk geen VHS, dat was me te gewoontjes en de kwaliteit was minder. Met de computer voor thuis was het al niet anders. Iedereen schafte een PC aan met MS-Dos en later Windows van Microsoft, ik ben vanaf het begin een Apple-klant geworden, sinds 1987. Met zaktelefoontjes is het al niet anders, nu heb ik een (gekregen) Blackberry 9860 en die vind ik niet heel geweldig, ik vind Androïd te lastig en Apple I-phone te duur en heb in de review veel hosanna en halleluja verhalen gelezen over de Windows-phone. En als je dat ding dan ook nog heel voordelig bij je abonnementsverlenging krijgt........ Deal!!!

Vanochtend las ik over een oude vriend, die ernstig ziek is. Gebeurtenissen, die je, bij het vorderen der jaren, steeds vaker onder ogen moet zien. Het drukt je met de neus op de feiten. Ieder huisje heeft z'n kruisje en je voelt je er knap machteloos bij. Ik heb m'n steun uitgesproken door een berichtje op Facebook en ik heb maar een flut gevoel door zo'n loze mededeling. Ik hoop echt dat ik tot steun kan zijn in deze barre tijden. Ik weet er zelf het een en ander van.

Bijvoorbeeld....... Vanmiddag ga ik naar het afscheid en de begrafenis van een mede-vrijwilliger van de voetbalvereniging. Iemand, die kan worden beschouwd als een van de motoren waar het verenigingsleven op draait. Vorige week is hij tijdens het sorteren van oud-papier, waar hij zich voor de voetbalvereniging voor inzette, overleden. De bewakingscamera's herleidden het moment van overlijden tot het moment dat hij gevonden werd tot drie kwartier. Boem.... over. Mooie manier om er uit te stappen, maar een hele schok voor de familie. Bovendien was zijn leeftijd beneden het landelijk gemiddelde, zeventig jaar jong maar. Het was, behalve een goede verenigingsman en vrijwilliger, ook een heel aimabele man.

Tenslotte..... Tussen vader en zoon bestaat behalve een familie- en emotionele band ook een competitie band. Als kleine jongen stoei je met vader en bewonder je zijn kracht en spiegel je je in hem. Als puber zoek je de grenzen op en wordt er verstandelijk een afspraak gemaakt, dat het stoeien wel recreatief moet blijven. Later vergelijk je je eigen kwaliteiten en talenten met die van je vader. Na het overlijden van je vader blijft er maar één uitdaging over.

Mijn vader overleed aan de gevolgen van kanker op 28 september 1981, 60 jaar, 9 maanden en 2 dagen oud.
Vandaag, 17 september 2014 ben ik zelf 60 jaar, 9 maanden en 3 dagen oud..... Gewonnen!!!!!!