Hondje lopen (4) Het Flietsterbosk

Een paar keer in de week lopen Lotje en ik in het Flietsterbosk bij Witmarsum. Liever gezegd, we lopen er omheen en dat klinkt inspannender dan het is. Als je flink doorloopt kun je dat binnen het kwartier regelen. Niet zo groot dus, maar wel mooi. Het werd in 1980 aangelegd als park. Inmiddels is het aangekocht door Natuurmonumenten.

Lotje, één met de natuur, of: zoek de hond.

Een en ander is het gevolg van het repressieve beleid van de gemeente waarin ik woon om de eigenaren van loslopende honden te beboeten met honderd-dertig Euro. Als ik mijn hond dan toch wat levensvreugde wil geven, moeten we er op uit en zowel Lotje als ik zijn heel tevreden met het Flietsterbosk als bestemming. Het ligt op ongeveer 6 kilometer afstand van Bolsward en met ons vierwielig spaarvarken is dat economisch te verantwoorden. Ik rijd vanaf de afslag Bolsward-Noord aan de N359 richting Witmarsum tot aan het Menno Simonsz monument en sla daar links af. Daar heb je een oefen-golfterrein met recreatie-woningen en daarachter ligt het bosje al.

Menno Simonsz monument bij Witmarsum

Daar parkeer ik de auto, laat Lotje er uit en we gaan de brug over en lopen direct linksaf met de klok mee om het "bos" heen.

Entree oostkant.

Zoals ik al zei, als je flink doorstapt rondt je het hele bos binnen het kwartier, maar deels door mijn gebrekkige aandrijving en deels door het feit dat ik de klok heb en Lotje de tijd, doen wij er dubbel zo lang over. Met de klok mee, dat betekent links sloten en vaarten en rechts het kreupelhout en ander struikgewas. Lotje hobbelt tevreden over het pad en staat af en toe geïnteresseerd in het struikgewas te snuffelen. Bang, dat zij haar jachtinstinct botviert, ben ik niet. Ze is nu tien jaar onze huisgenoot en ik heb haar nog nooit betrapt op enig talent in die richting. 't Is een herderachtige, een erfhond, dus verklaarbaar.

Af en toe gaat ze zitten en heel ongelukkig zitten te kijken. Waarom? Geen idee. 't Was een getraumatiseerd dier, toen we haar destijds bij de stichting Redt een hond vandaan haalden en sommige dingen blijven nu eenmaal vreemd aan haar. Blijkbaar zit er toch iets van herinneringen in zo'n klein brein en we zijn nu eenmaal nog niet in staat om daarin te kunnen kijken.

Mijn leven is zwaar en dat zal baasje weten ook.....

Een Grieks drama.

We kachelen rustig verder en komen aan de westkant van het gebied aan, als je het bos inkijkt passeer je af en toe poelen met stilstaand water met rottende stronken, wat schilderachtige taferelen biedt. 't Is heerlijk rustig en maar heel af en toe kom je iemand tegen, meestal ook met een hond in de buurt. Lotje heeft weinig met soortgenoten. Ze inspecteert hooguit verveeld het achterwerk van de soortgenoot, kijkt even naar de situatie (hond én eigenaar) of het de moeite loont om de ander op stang te jagen en loopt dan meestal weer verder. Alleen als de eigenaar onzeker is en de andere hond niet erg alert, doet ze heel even een venijnige uitval. Lotje kan best wel krengig wezen als ik haar niet onder appel heb. Als ik wel bij de wekker ben en haar van te voren waarschuw ("baasje blijven en braaf zijn") sloft ze chagrijnig naast me door.

Poel aan westkant bos.

Halverwege de tocht ligt het stacaravan park Mounewetter en buigen we af naar het noorden. Het Flietserbosk is vooral bekend vanwege de vegetatie en zangvogels, relatief groot wild als een ree zal er spaarzaam zijn, in ieder geval niet overdag. Mij bevalt het er wel, alleen het gezang van vogels en het geruis van de wind door de bomen, ik hou daar van. Aan de noordkant is een berkenlaan, rechts een watertje, links de oefen-golfbaan met wat luxe recreatiewoningen. Of ze permanent bewoond worden weet ik niet. Na een tweehonderd meter oostwaarts, buig je rechtsaf en loop je over een dam het bos weer in.

Berkenlaan noordkant.

Nadat je over de dam bent, buig je links af en dan heb je het water weer links en het bos rechts, na wat gekronkel en een driehonderd meter kom je dan bij een bankje, tevens het einde van de tocht, vaak ga ik er even zitten en kijk dan richting Bolsward. Het uitzicht is als volgt, links staat ons autootje, vlak daarnaast in de verte de kerktoren van Hartwerd, in het midden aan de einder het kerkje van Hichtum en vervolgens de skyline van Bolsward met de Grote of Sint Maartenskerk prominent, wat minder opvallend de Franciscuskerk en de toren met carillon van het Stadhuis. Als je nog verder naar rechts kijkt zie je de kerktoren van Schettens.

Bankje met uitzicht op Bolsward.

Na een minuut of vijf gaan we het bruggetje dan weer over en praat ik Lotje de auto in. Langs de smalle polderwegen ben ik dan binnen vijf minuten terug in het centrum van Bolsward. De rust hier, de zuivere lucht, op zulke momenten weet ik weer waarom ik de Randstad vaarwel heb gezegd.

Klein leed (4) en een recept van rösti-rondjes.....

Meivakantie. Mijn lief aan het werk en alle vervelende klusjes zijn gedaan of op een bevredigende en verdedigbare manier voor me uitgeschoven. De hond was uitgelaten en ik was klaar met het recreatief vervelen. Mijn lief had wat suggesties voor de avondmaaltijd gedaan en ik besloot voorbereidingen te gaan treffen. Op het menu stond broccoli, aardappelen en een gehaktbal (kippengehakt). Nietsch voor den creatieven mensch dusch....

Maar ik had alle tijd en besloot van de aardappelen rösti te gaan maken. Het recept komt uit het boekje "Koken met Karin (zónder pakjes & zakjes)" van Karin Luiten en volgt hieronder:

Rösti-rondjes

Je kunt natuurlijk één grote aardappelkoek maken, maar in minivorm zijn ze zo prettig snel klaar. Met zelfgeraspte aardappels is het resultaat altijd lekkerder dan welk diepvriespak rösti ook.

Bereiden: 20 minuten, voor 4 personen

Ingrediënten:
600 gram vastkokende aardappels
2 knoflooktenen
1 handje platte peterselie
zout en peper uit de molen
flinke scheut zonnebloemolie.

• Schil de aardappels, was ze en rasp ze met een grove rasp in sliertjes boven een kom.
• Pers de knoflookteen uit enhak de peterselie fijn.
• Schep samen met 1 flinke theelepel zout en versgemalen peper goed door de aardappelsliertjes.
• Laat een laag olie in een grote koekenpan flink heet worden.
• Schep iets van elkaar bergjes aardappel (plusminus de helft van de kom) in de pan.
• Duw ze iets plat met een spatel.
• Bak ze ongeveer 3 minuten per kant op niet al te hoog vuur tot ze goudbruin en knapperig zijn, maar van binnen nog een tikje smeuïg.
• Laat ze uitlekken op keukenpapier terwijl je de rest bakt.

Variant: rasp eens een ui mee.

Zelf gefabriekte rösti.....

Nu heb ik als karakter-eigenschap dat ik nogal eens van de gebaande paden af ga en niet goed lees. Zo ook deze keer. Knoflooktenen beoordeel ik altijd als te klein en dus ontvel ik drie knoflooktenen in plaats van twee. En in plaats van één handje platte peterselie lees ik, of liever gezegd onthou ik twee handjes. Platte peterselie, hoe ziet dat er eigenlijk uit? De liefde van mijn leven onderhoudt een volkstuintje met daarin een ruime variëteit aan kruiden en die weet dat wel. Ik gokte maar wat en riep naar de woonkamer. "Die plant in die groene pot, is dat platte peterselie?" Antwoord: "ja, maar die staat al zo lang, daar zit geen smaak meer aan". Achteraf bleek, dat zij alleen het woord peterselie maar heeft gehoord.

Ik had niets anders, dus ik plukte de plant kaal en had twee handjes "platte peterselie". Ik verwerkte de hele hap en de rösti smaakte voortreffelijk.

Na de maaltijd ruimden we af, mijn lief ging naar Leeuwarden toe, naar een bijeenkomst van de landelijke spingroep. Ik merkte op, dat de peterselie toch nog wel goed smaakte en wees op de restanten in de groene pot. Stomverbaasd en verbijsterd zei ze: "Maar dat is een geranium, die kun je nu wel weggooien en ik hoop dat we hier niet ziek van worden".

De gefolterde overblijfselen van de geranium.

Juist. Nadat ik de schamele resten van mijn zelfvertrouwen bij elkaar geraapt had, keek ik op Google met de zoekterm "Geranium eetbaar". Ik stel u gerust, geranium kunt u eten, het blad en de bloem en het is ook nog weerstand verhogend. De pot is niet raadzaam, ligt nogal zwaar op de maag en kan verstoppingen veroorzaken. Scribent heeft geen verstand van planten, dat moge duidelijk zijn. Ik prefereer het liefst een plant met een kaartje waarop peterselie (plat of niet plat) staat of een flesje met daarin de gedroogde en gemalen variant.

Mijn ervaring leert mij nu in plaats van platte peterselie kun je ook de bladeren van een geranium gebruiken, smaakt prima. Ik adviseer een citroen-geranium.