Jan, Jans en de toestand in de wereld.....

14 maanden en 17 dagen heeft het geduurd sinds het overlijden van Lotje. Toen hebben we Jans opgehaald bij een vriend van me. Jans is gekomen, maar niet bedoeld.

Mijn vriend stopte Storm en Prinses bij elkaar in een grote bench en Storm vertelde Prinses, die op dat moment nogal wankelmoedig in het leven stond, smerige verhaaltjes in haar harig oor en van 't één kwam 't ander. Toen mijn vriend thuis kwam, kwamen de twee de bench niet uit, ook niet na herhaaldelijk roepen. Vriend werd sportief en keek of hij met rechte rug zijn beide handen op de vloer kreeg om in de bench te kunnen kijken. Met een rood hoofd zag hij toen, dat hij te laat was, ze waren van bil geweest en van zins aan het naspel te beginnen.... 18 juli 2015 werden er 7 pups geboren, waarvan 2 het niet hebben gered.

Prinses is een Alaskan Malamute en Storm het zondige gevolg van een gezellig samenzijn van een Mechelse herder en een Rottweiler. Jans is daar dus weer een combinatie van en sinds 19 september onze huishond.

Onder den tafel gelegen.

Nieuwsgierig naar de camera

Wordt een grote hond Kamps......
Yup, dat weet ik. Maar als het niet opgroeit tot een goede hond, hebben we hem hier helemaal zelf verkloot.... En we zullen ons uiterste best doen om dat niet te laten gebeuren. Jans is hond nummer 7 sinds wij bij elkaar zijn, dus dat moet gaan lukken, ervaring genoeg zou je zo zeggen.

Over pantoffels gespr..... over bij elkaar zijn gesproken, 29 augustus jongstleden anno 2015 waren wij 30 jaar in den echt met elkander verbonden...... Voorwaar één prestatie en op 8 februari 2016, dus over niet zo lang, dan leven wij ons halve leven met elkaar..... 't Is wat......

Ondertussen hoor ik nog steeds tot de zogenaamde "inactieven", oftewel, ik krijg geen centjes voor mijn "diensten". Onderhand meer bijstand, jawel, de grote sociale ruif, dan WW, jawel, de toestand waarin je bent "in between jobs". Wel, ik ben onderhand zo lang "in between" dat de premie daarvoor inmiddels het laatste jaar in is gegaan en volgend jaar omstreeks deze tijd mag ik zo'n beetje helemaal gebruik maken van ons vaak bejubelde maar inmiddels tot den onderbroek uitgeklede sociale stelsel. Ik solliciteer trouw hoor en ik wil ook best nog wel, maar 't wil niet zo lukken. Iets te maken met mijn geboortejaar? (1953) Eeeeeh, nee, nee.... want dat zou leeftijdsdiscriminatie zijn en daar doet men in dit land niet aan......

Dus ik doe allerlei soorten vrijwilligerswerk en ben daar toch wel een substantieel deel van de 168 uur in een week mee bezig. En alles is na te gaan, want ik ben een kind van deze tijd en maak vlijtig gebruik van de sociale media, dus het is de controleurs van de Staat der Nederlanden zelfs niet ontgaan dat ik zo'n drie keer op een dag luid schreeuwend mijn grote boodschap deponeer in ons bejaardentoilet aan het Gasthuis nummer 6 in Bolsward. Zo gaan die dingen.

En dat onderga jij allemaal heel blijmoedig Kamps?
Nou, mijn tijdlijn op Schmuhlenbuch overziend, wil ik nogal wat klagen tegen de wijde wereld en kom ik niet altijd, of liever gezegd altijd niet positief over. Wat pechdingetjes met de Belastingdienst, de gemeente SWF, de SVB en nog wat afkortingen aan ons broek gesmeerd gehad. Pechdingetjes die vooral een heleboel geld kosten, dat, zoals u allen weet, de huischvader en huischmoeder Kamps niet bezitten. Dus daar hebben we een heleboel energie in moeten stoppen, om dat een klein beetje op een nette manier te ontlopen en op te lossen. Zeg niet, dat "inactief" zijn betekent dat je niets uitvoert, want 't is hard werken om die paar rottige centen van het UWV, de Belastingdienst, de Gemeente SWF en nog wat afkortingen los te peuteren. Maar we hebben te eten, we betalen onze rekeningen, we hebben onze dagjes vrij reizen van de NS, een heel oud autootje, dus we mogen eigenlijk niet te veel klagen. Heb ik wel gedaan..... Mea Culpa.

Hoort een beetje bij de leeftijd ook, dat gejeremieer. Ik weet nog, dat we tegen elkaar zeiden, "ik hoop niet dat wij zo worden als we zo oud zijn", als onze moeders weer eens de ellende van zich af mopperden. En kijk ons, eeeh, vooral ik...... nu zelf eens??

Op Facebook heb ik het nu aardig onder controle. Zie ik dingen, die me niet aanstaan, of waar ik het niet mee eens ben, dan gebruik ik die handige tool, dat ik dit soort berichten van die en die afzender niet meer wens te ontvangen, al dan niet met een verklaring. Ik heb dat met het wijzende vingertje laatst eens hardop op Facebook verteld, aan iedereen die het maar wilde horen, maar blijkbaar ook aan mensen die dat niet wilde horen, want één van mijn Facebookvriendinnen wees me er fijntjes op, dat er vrijheid van meningsuiting bestaat in dit land en dat je letterlijk van alles mag vinden en als ik dan behoeftig ben om dat mijn medemensch te misch-gunnen, dan moet ik zelf de consequenties trekken en die menschen van mijn tijdlijn af flikkeren. En dat vind ik nu ook weer wat. Dus Kamps hanteert de struisvogelpolitiek en geeft braaf aan bij bepaalde berichten dat hij dit soort berichten of postertjes, vervaardigd door derden en gedeeld door anderen, niet meer wil lezen van die en die afzender en klaar is Cornelia!!!!

Laf? Ja.... maar 't scheelt een hoop gezeik....... En ik heb meer dan 280 vrienden en vriendinnen, dus dan kán je het gewoon niet met iedereen over alles eens zijn.

Dus lezers van dit ge-oh en vriend of vriendin op Facebook. Laat die Kamps maar zeuren en zeiken, want als puntje bij paaltje komt houdt hij toch van u.......