Troost in blik

U weet wel waar ik het over heb. Je zit niet goed in je vel, je hebt ruzie met je lief, met je baas, de overheid, je ligt in de knoop met je zelf. Je zoekt troost, maar woorden helpen je niet echt, of liever gezegd, daar wil je niet naar luisteren. Je zoekt een andere vorm van compensatie, bijvoorbeeld in de vorm van een cadeautje.

Er zijn mensen die geven dan toe aan een zogenaamde vreet-kick en dat kan van alles zijn, zoet, hartig, als het maar veel is en belanden daarna in de meeste gevallen in een dip omdat ze zich schamen dat ze zich zo hebben laten gaan.

Andere mensen raken aan de drank, drugs of gaan gokken en zijn dan een paar weken onder zeil, weg, zoek, vermist. Meestal komen ze na verloop van tijd weer boven water en ook zij schamen zich. Dit is al een stuk ernstiger, omdat ze vooral te voorschijn komen omdat ze door hun (financiële) middelen heen zijn. Verslaving kun je het eigenlijk niet noemen, het is meer een dwangmatig iets. Je zit niet goed in je vel, je bent de weg kwijt en je wilt je goed voelen. Manisch gedrag dus.

Er is ook nog een derde groep, tot die groep behoor ik al een flink deel van mijn leven. Ook deze mensen zitten af en toe om de een of andere manier niet goed in hun vel en zoeken compensatie. Zij compenseren door te consumeren, dingen te kopen. Je hebt er, die kleren kopen, schoenen, parfum, elektronica, noem maar op.

Ik kocht een auto als ik me lekker wilde voelen. Een excentrieke en dwangmatige hobby en die begon in het midden van de jaren zeventig. In die tijd haalde ik mijn rijbewijs en kocht ik mijn eerste auto, eigenlijk mijn tweede, want in 1972 kocht ik al een oud Dafje, hoewel ik toen nog geen (auto)rijbewijs had. De eerste "echte" was een Opel Kadett uit 1969, een z.g. B-Kadett, bordeaux rood was het ding en hij barstte van de ventilatiegaten, bijvoorbeeld in de bodem. Geen punt in die tijd, want de APK werd een paar jaar later pas ingevoerd. Tweehonderd gulden betaalde ik voor het ding en ik heb er ongeveer een half jaar mee gereden.

Nu krijgt u een noodzakelijk stuk proza waarin ik, in de eerste plaats vooral voor mezelf, duidelijk probeer te krijgen, hoeveel auto's ik tussen pak 'm beet 1972 tot heden in bezit heb gehad. En ik vrees, dat ik ze lang niet allemaal voor de geest kan halen. Misschien saai, ik vind van niet, eerder fascinerend. Hou u vast.

1. Daffodil 750 1968, 2. Opel Kadett 1.1 (B-Kadett) 1969, 3. DAF 55 Marathon 1970, 4. Peugeot 504 1971, 5. Peugeot 204 1970, 6. Audi 80 LS 1.6 1973, 7. Renault 16 TL 1972, 8. Volkswagen Kever 1200 1971, 9. Mazda 929 Coupé 1971, 10. Suzuki 100 GX Coupé 1980, 11. Mitsubishi Galant 1600 1977, 12. Datsun 140 Y 1978, 13. Volvo 242 DL 1976, 14. Austin Allegro 1300 1974, 15. Ford Taunus 1600 aut. 1977, 16. Lada 1500 GL 1978, 17. Opel Kadett 1.2S (C-kadett) 1974, 18. Datsun Bluebird Station 1800 1979, 19. Lada 1200 S 1987, 20. VW Golf 1.5 D 1980, 21. Triumph Acclaim HLS 1.5 (gebaseerd op Honda Civic) 1982, 22. Opel Kadett Hatchback 1.4 (C-Kadett) 1978, 23. VW Jetta 1.6 1982, 24. Daihatsu Charade 1.0 Turbo Diesel 1992, 25. Renault 5 1982, 26. Citroën BX 1.9 TRD 1986, 27. Fiat Panda 45 1983, 28. Fiat Panda 750 Fire 1993, 29. Suzuki Alto 1982, 30. Rover Montego 2.0 1987, 31. Renault 18 Stationwagen 1988, 32. Volvo 343 GLS 2.0 1987, 33. Opel Kadett Station 1.7D 1988 (E-kadett), 34. Opel Ascona 1600E 1988, 35. Opel Corsa 1.4 1994, 36. Ford Fiesta 1100 CLX 1994, 37. Nissan Micra 1.0 1985, 38. Volvo 740 Diesel 1987, 39. Suzuki Alto 0.8 1986, 40. Volkswagen Golf II 1.8 1987 41. Honda Civic LS 1.5i VTEC 1998 (lease), 42. Peugeot 405 GRD 1988, 43. Mercedes 230.4 aut. 1975, 44. Citroën AX 1.1 First 1995, 45. Peugeot 405 1.6 Station 1991, 46. Opel Astra 1.7 D 1994, 47. Opel Kadett 1.8 S 1988, 48. Citroën BX Deauville 1.4 1992, 49. BMW 316i 1988, 50. Peugeot 205 XAD 1.9 1992, 51. Opel Combo 1.7 D 2001, 52. Suzuki Alto Twist 1.0 2001, 53. Toyota Corolla Sedan 1.6 16v 1998.

Zoals ik eerder opmerkte, ik zal er gerust een paar zijn vergeten, de lijst is ongeveer in chronologische volgorde en huize Kamps rijdt dus nu in een Toyota Corolla. De tijd dat een auto in bezit was varieerde van 5 dagen (Triumph Acclaim) tot ruim 3 jaar (Lada 1200S) en alles daar tussenin. Vaak genoeg waren er meerdere auto's in gebruik. De laatste jaren worden de periodes wat langer. Ik word wat ouder, heb wat meer rust in m'n kont en – ook niet onbelangrijk – onze financiële middelen zijn beperkt. Sinds pak 'm beet 2003 vlot het niet meer zo met mijn carrière en inmiddels ben ik 56 en ongeveer 11 maanden werkloos. Solliciteer trouw door, maar helaas zonder resultaat. Ja, en dan kun je wel verlekkerd naar autootjes kijken, maar ze niet kopen. Zo werkt dat.

Nu is het niet zo, dat ik altijd duizenden aan mijn onstuitbare honger naar blik uitgaf hoor. Pak 'm beet 65% van de aankopen werd geleverd door Lowietje van Esseveld van Sloperij 't Schermereiland te Alkmaar. Ik betaalde eigenlijk nooit meer dan tussen de 500 en 1500 gulden voor een nieuwe bolide. Ik beschouw hem als de autohandelaar met de beste garantie van Nederland, en wel tot het hek. In de werkplaats hing ook prominent een bord, voor iedereen zichtbaar, waar op stond: "Om klachten over de service te voorkomen, verlenen wij geen service". Je wist precies waar je aan toe was, je was geheel op je eigen inschattingsvermogen aangewezen. Nou, en dat is bij mij, net zoals bij de meeste andere consumenten, wisselend.

Ik kan dan ook een heleboel blogs vullen met avonturen die ik hier in Nederland en overal in Europa heb beleefd met mijn auto's en dit zal vast niet het laatste verhaal zijn wat ik er over vertel.

Voer voor psychologen? Zekers, maar die zien overal brood in. Deze aandoening is voor mij tot nu toe behoorlijk chronisch en de enige therapie die tot nu toe zijn vruchten af werpt is de actuele treurige stand van onze bankrekening.

Dus, het feit dat ik nu al weer een aardig tijdje rond rijdt in een Toyota, die ik eigenlijk al lang spuugzat ben, is ook de schuld van de recessie.

Den Haag, doe er wat aan.