Als men die terminologie in de jaren vijftig al had gebruikt was ik vast in het hokje ADD, syndroom van Asperger, PDD-Nos geplaatst. Ideeën komen bij mij op als poepen, om een prozaïsche uitdrukking te gebruiken en ik begin gewoon, om er even later achter te komen, dat het wellicht verstandig was geweest om het één en ander voor te bereiden. Dus zo is deze appel-gembertaart ontstaan. 't Was niet helemaal de bedoeling maar 't is zo gekomen......
Ingrediënten:
60 gram boter of margarine
100 gram suiker
_______________
4 appelen
_________________
125 gram boter of margarine
3 eetlepels suiker
1 theelepel bakpoeder (hoeft niet per sé;-)
1 theelepel zout
2 theelepels gemberpoeder
1 theelepel kaneel
__________________________
1 groot ei
4 flinke eetlepels appelstroop
250 gram zelfrijzend bakmeel (van 54 cent een kilo, de goedkoopste dus)
1 deciliter (= dus 100 cc) melk
1 deciliter (jahaaaah, 100 cc) heet water
stijfgeklopte slagroom (uiteraard gezoet, anders krijg je gezeik van je achterban)
__________________________
Recept:
Stap 1: Smelt de boter (of margarine) in een platte bakvorm (waarom? Wel, staat er zo, van mij part gebruik je een glooiende bakvorm) en strooi er de suiker gelijkmatig over.
Stap 2: Schil de appelen en snijd ze in plakjes. Schik die op de bodem.
Stap 3: Roer de boter of margarine met de mixer romig en meng er de volgende vijf ingrediënten door, daarna het ei en de appelstroop en als laatste afwisselend bloem, melk en heet water. Mengsel goed doorroeren.
Stap 4: Giet het aldus ontstane deeg over de schijfjes appel en zet de bakvorm 45 minuten in een voorverwarmde, matig hete oven. D.w.z.: elektrische oven op 180º, hete luchtoven op 165º en gasoven stand 5.
Stap 5: Laat de taart in de bakvorm een kwartier afkoelen en draai de vorm dan voorzichtig op een schaal om. Laat de vorm er op zitten!!!!!
Stap 6: Na een kwartier haal je de vorm er voorzichtig af.
Als laatste: Geef er de slagroom bij.
Eet smaakvol!
Het leven is zwaar en daarna ga je dood, de Nederlandse vertaling van "Life is hard and then you die". Hier meent iemand te moeten publiceren over dat zware leven, als één van de velen. Boalserter Maat, een alias van Jan Kamps, heeft in de 62 jaar dat hij op deez' aardkloot vertoeft al alles fout gedaan, waarvoor zijn dierb're ouders hem waarschuwden. Daarom denkt hij, dat hij recht op een mening heeft en die schreeuwt hij middels dit medium over u uit. Veel sterkte toegewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten