Vreselijke verhalen voor bij de koffie........ (2)

De Weversmarkt in Hoorn, 17 juli 2013

Mijn lief heeft een band met wol, katoen, zijde, alles waarmee je kunt breien, weven, spinnen, punniken, haken, dat soort dingen. Ze was jaren in de gelegenheid om dat te botvieren, toen we nog in ons laatste pand woonden, waarvan we, zeiden ze bij de bank, de eigenaar waren. Overigens op voorwaarde dat we elke maand een redelijk astronomisch bedrag aan de bank over zouden maken. Maar ja, dan kwam het ook naar je toe. Ik heb het er middels dit medium al aardig vaak over gehad. Inmiddels is het niet meer van ons en wonen we in een huurhuisje. Maar goed, dat vorige pand had een winkelruimte met magazijn en kitchenette en mijn echtgenote botvierde daar haar textiele lusten, ruimte zat, stenen vloeren, wat met vilten (heet water en wol resulteert in vilt) weer handig was. In de winkel werd, wat ze aldus creatief in elkaar knutselde te koop gezet en zo af en toe ging ze ook naar markten en braderieën met haar nering. Zo ook naar de Weversmarkt in Hoorn, elke derde woensdag in juli. Met een gelijkgestemde vriendin. Vaste prik. Dit keer was 't anders. Geen nering meer, vriendin kon geen vrij krijgen van haar werkgever. Dus ging ik mee.........

We reden al om negen uur. Mijn lief wilde er rond tien uur zijn, dan kon ze voor de middag, als het daar echt druk werd, de markt al over zijn geweest, zei ze..... Er stonden iets van 170 kramen, allemaal met wol en garens of creatieve eindproducten van dat spul.

Op het Grote Noord begon de markt en we begonnen aan de schaduwzijde, zodat we als we terug liepen ook weer in de schaduw zouden lopen. Ondergetekende had zich, ervaren als hij was, ingesteld op een lange dag. Ik weet dat de liefde van mijn leven een meer dan bijzondere belangstelling heeft voor alles wat handwerken betreft en rekende op een bezoek van gemiddeld vijf minuten per kraam. Wat somber berekende ik, dat dat inhield dat wij, inclusief de broodnodige pauzes voor de innerlijke mensch, zo ongeveer rond 1 uur 's nachts klaar zouden zijn met het bezoek aan de markt. Goddank, dat de markt om vijf uur 's middags zou eindigen. Maar ik had mijn levenspartner beloofd dat ik me zou gedragen en zei dus niets, kachelde braaf in de buurt van het stalletje waar mijn muze en een inmiddels ook gearriveerde tante van haar, zich op dat moment ophielden.

Af en toe passeerde ik een winkel, waar ik even naar binnen ging, als er bijvoorbeeld iets verkocht werd, wat in mijn interessesfeer lag of waar ik wel wat meer over wilde weten. Voor de rest vermaakte ik me, met al het moois dat de natuur ons schenkt aan diversiteit van mensen.

Dit was blijkbaar een markt die vooral bezocht werd door dikke, hele dikke, verschrikkelijk dikke en uitzonderlijk dikke mensen. Want je wilt niet weten in welke maat ze knalroze leggings verkopen met bij voorkeur daar boven een groen shirt van Ten Cate tentdoek-stof, 't liefst met brede witte banden overdwars, maatje De Waard Tent Stern. Dat werd dan vaak gecompleteerd met een mallotig hoedje, liefst in een complementaire kleur ten opzichte van de blaartrekkende kleuren van het megashirt en dito legging. Afgemaakt werd het tenslotte met twee gevlochten paardestaarten en de nodige mee-eters en wratten. Beeldend he? Zullen we het maar niet over de geuren hebben dan?

Wat je ook vaak zag, waren bebop-kapsels, full moon rising gezicht met daaronder een vale tuinbroek, met overduidelijk cupmaat Weber barbecue en een chassis maat "past in geen enkele badkuip". Het t-shirt was dan roze wit gestreept, uiteraard dwars, wel weer van Ten Cate tentdoek, alleen die leveren zulke oppervlakte maten. Jaja, ik vermaakte me en verbaasde me weer kostelijk. Als ik een cafeïne-shot nodig had, dan was er wel een koffiestalletje in de buurt en dan nam ik er ook een lekkere troost gevulde koek bij. Zo rond lunchtijd wist ik de dames een terrasje op te loodsen en namen we, onder het genot van een kopje koffie, een leespauze om een keuze uit het aanbod van voedsel te nemen.

Ook daarin veranderen de tijden. Voor mezelf niet altijd ten goede. Voorheen kwam ik graag in broodjeszaken en lunchrooms. Daar had je broodjes met een half ons leverworst, lever of pekelvlees, of een broodje halfom (met twee plakken pekelvlees en vier plakken gekookte lever) of een broodje verschrikkelijk (broodje met roomboter, twee plakken ham, plakje fricandeau, rosbief, pekelvlees, lever en rundvlees salade en dat overgoten met cocktailsaus), of gewoon een broodje bal of kroket. Tegenwoordig hebben ze als aanbod een bruin sesam broodje en nog liever een baguette met geitenkaas en honingdressing, of camembert met pesto en het liefst drie kroppen sla, eikenblad sla, lollo rosso, tig tomaten en vers gesneden kruiden, kortom, een broodje berm-begroeiing en als je goed oplet, zie je tussen al het groen ook nog een of twee plakjes kaas of ham schemeren. Niets voor mij, je kauwt je rot en je hebt niet het gevoel dat je wat naar binnen hebt gekregen, wel lamme kaken van het kauwen, dat wel. Maar ik heb pech, dames zijn er dol op. Ik troost me met het meest ongezonde broodje op de kaart, een broodje hamburger. Wel met berm-begroeiing, daar ontkom je niet aan.

Na de lunch hadden we nog driekwart van de markt te gaan en het werd langzaam zomers warm. Ik kreeg het gevoel dat mijn enkels de omvang van een royaal bijzettafeltje kregen, zo lang stond ik al op mijn benen. Maar ik zei niets....... ik had mijn lief beloofd om me te gedragen. Het was haar uitje en ik zou niet willen, dat door mij haar dag verpest zou worden. Uiteindelijk enterden we rond vier uur 's middags de laatste kraam en slenterde ik opgelucht en de dames tevreden met de verworven koopjes naar een terrasje. De aankopen werden gevierd met een drankje.

Rond half zes reden we Bolsward weer binnen. Ik kan niet wachten tot volgend jaar.....