Depressie in juni

Ik loop al sinds juli vorig jaar bij de deur en verveel m'n vrouw stierlijk. Ik ben er eentje met een cv waar een normale HRM-functionaris bij een bedrijf helemaal gek van wordt. Weet van alles wat en van niks genoeg. Grafisch, maar dan vooral typografisch. IT, maar meer ervaringsdeskundige dan geschoold. Onderwijsdeskundige, jawel maar dan weer gespecialiseerd op educatieve toepassingen van ict in het voortgezet onderwijs. Administratief, boekhouddiploma gehaald op 19 januari 1971 en er sindsdien geen blik meer op geworpen. Werkervaring dan? Jahaah, zo'n bedrijf of tweehonderd schat ik. Van jongste bediende tot directeur/eigenaar. Zoals ik al zei, een normale HRM-functionaris kan niet zoveel met mijn cv. Tot dat hij of zij mijn geboortedatum ziet: 14 december 1953. Aaaaah, op het stapeltje voor de kandidaten die niet door de eerste selectie zijn gekomen. Een beleefd afbericht waarin u succes wordt gewenst bij uw verdere sollicitaties. Lees: Je bent te oud, lul!!!!

En zo voel ik me ook een beetje onderhand. In de verkiezingsstrijd is het een hot item, langer doorwerken om te beginnen tot je zevenenzestigste, hoewel...... er zijn maar twee partijen die de pensioengerechtigde leeftijd op vijfenzestig willen houden. En verdomd, dat zijn de twee uitersten van het politieke spectrum, de PVV helemaal in de hoek ter rechterzijde van de voorzitter der Staten Generaal en de SP ernstig ter linkerzijde van haar. En daar sta je dan op 9 juni als vertegenwoordiger van de baby boom generatie met je stembiljetje. Overigens ben ik daar niet zo'n goede representant van, ik las vanmiddag (het is 31 mei op het moment dat ik dit optik) dat bij mijn mede-generatie genoten het meeste inkomen en het meeste spaargeld en bezit vertegenwoordigd is. Nou, ik ben jaren geleden geloof ik van dat schip met geld afgelazerd, want ik heb aan het eind van mijn geld altijd een stuk maand over. WW betaalt niet zo goed weet u. En dan willen ze dat je twee jaar langer doorwerkt. Zorg eerst maar eens dat ik weer aan de slag kom daar in Den Haag.

En uw echtgenote dan meneer Kamps? Nou, die kreeg rond haar eenentwintigste een kind, en toen ze vierentwintig was nog eentje en het was de gewoonte in die tijd, dat moeders dan thuis bleef en voor de kindertjes ging zorgen. En dat deed ze dan ook braaf, wisten wij veel. O, later ging ze wel werken, toen we de kinderen na een jaar of twintig opvoedpogingen alsnog te vondeling legden, maar echt carrière maken lukte ook niet echt. Winkeljuffrouw voor zestien tot twintig uren of cassière in een supermarkt voor het zelfde aantal uren. Na een jaar of wat begonnen de klachten, 't is een teer poppetje, mijn vrouw, meer een luxe paard dan een werkpaard. Dus we hebben al van alles meegemaakt, carpaal tunnelsyndroom, burn out, fybromyalgie enzovoorts.
Nu moet ik wel eerlijk blijven, ze heeft ons er de laatste elf maanden wel doorheen gesleurd met haar baantje als gastouder. Ze vangt kinderen van werkende ouders thuis op na schooltijd, stopt er brood in en zorgt er voor dat ze zich gedragen tot pa en moe thuis komen. Maar dat is per de eerste juli over. Het betreffende gezin verhuist in de grote vakantie naar elders en er dient zich nog geen ander aan.

Dus we zitten een beetje in een dip..... Heel groot grachtenpand, hebben we te koop, maar 't loopt niet bepaald storm. Zien? http://ow.ly/1SbOQ Maar de hypotheek moet wel elke maand opgeboerd worden. En gas, elektriciteit, water, gemeentelasten, waterschap, u kent dat allemaal wel en als je te kort komt en nog minder gaat vangen, juist, dan raak je in een dip.

Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik op 9 juni ga stemmen, maar ik kan alvast wel melden dat u niet moet denken in de richting van PVV, VVD, CDA, TON en SGP.

Happy End? Zal wel weer, Saved by the bell komt er bij mij als grafschrift op te staan. Het zou niet de eerste keer zijn. Als de deurwaarders drie rijen dik voor de deur staan, dan zal ik wel weer een baantje vinden en Wilma een nieuw oppasgezin.
Ik kom van geluk nog eens onder de trein...